|
今は昔の物語 27巻 25話 女、見死夫来語 (おむな、しにしをうとの、 きたるをみること) 今は昔、大和の国、□□の郡(こほり)に住む人ありけり。一人の娘あり。形美麗にして、心らうたかりければ、父母(ぶも)これを傅(かしづ)きけり。 また、河内(かはち)の国、□□の郡に住む人ありけり。一人の男子(をのこご)ありけり。年若くして形ち美(うるは)しかりければ、京に上(のぼ)りて宮づかへして、笛をぞ吉(よ)く吹ける。心ばへなども、をかしかりければ、父母これを愛しけり。 しかる間、かの大和の国の人の娘、形ち・ありさま美麗なる由を伝へ聞きて、消息を遣はして、懃(ねむごろ)に、けさうしけれども、暫くは聞き入れざりけるを、強(あながち)に云ひければ、遂に父母これを会はせてけり。その後、限り無く相思ひて棲みける程に、三年ばかりありて、この夫、思ひ懸けず身に病を受けて、日ごろ煩ひける程に、遂に失(う)せにけり。 女、これを歎き悲むで、恋ひ迷(まど)ひける程に、その国の人、数(あまた)消息を遣はして、けさうしけれども、聞きも入れずして、なほ死にたる夫をのみ恋ひ泣きて、年ごろを経(ふ)るに、三年と云ふ秋、女、常よりも涙に溺(おほ)ほれて泣き臥したりけるに、夜半(よなか)ばかりに、笛を吹く音の遠く聞えければ、「哀れ、昔人(むかしびと)に似たるものかな」と、いよいよ哀れに思ひけるに、漸く近く来て、その女の居たりける蔀(しとみ)の許に寄来て、「これ開けよ」と云ふ音(こゑ)、ただ昔の夫の音なれば、あさましく哀れなる物から怖ろしくして、やはら起きて蔀の迫(はさま)より臨(のぞ)きければ、男現(あらは)にありて立てり。打泣きてかく云ふ。 しでの山 こえぬる人の わびしきは こひしき人に あはぬなりけり とて立てるさま、ありしさまなれど、怖ろしかりけり。紐ぞ解きてありける。また、身より煙の立ちければ、女怖ろしくして物も云はざりければ、男、「理(ことわり)なりや。いみじく恋ひ給ふが哀れにあれば、わり無き暇(いとま)を申して参り来たるに、かく恐(お)ぢ給へば、罷(まか)り返りなむ。日に三度燃ゆる苦をなむ受けたる」と云ひて、掻き消つ様に失(う)せにけり。 しかれば、女、「これ夢か」と思ひけれども、夢にもあらざりければ、あさましと思ひて止(や)みにけり。 これを思ふに、人死にたれども、かく現(あらは)にも見ゆるものなりけりとなむ語り伝へたるとや。 |
Virino vidis, ke venis ŝia mortinta edzo tradukis: SIMATANI Takesi Antaŭ longa tempo en la kantono xxx en la provinco Yamato vivis iu, kiu havis unu filinon. Ĉar ŝi estis bela kaj simpatia, la gepatroj amis ŝin zorgeme. Tiam en kantono xxx en la provinco Kawati vivis alia, kiu havis unu filon. Juna kaj bela, la filo iris al Kioto, la ĉefurbo kaj servis al nobelo. Ĉar li estis bona flutisto kaj bonkora, la gepatroj amis lin elkore. La junulo aŭdis, ke la junulino en Yamato estas tre bela figure kaj kondute. Li sendis leterojn kaj fervore petis ŝin edziniĝi al li. Kvankam lin rifuzis ŝiaj gepatroj, li persistadis kaj fine ili akceptis lin. La novaj geedzoj vivis kun amo senlima. Sed tri jarojn poste la edzo neatendite malsaniĝis. Post kelktaga suferado li fine mortis. La edzino malĝojis kaj afliktiĝis en ĉagreno. Multaj en la provinco sendis leteron kaj proponis sin nova edzo. Sed ŝi amis nur la mortinton kaj ploradis. Pasis tri jaroj. Aŭtune la edzino kuŝis kaj ploradis pli multe ol kutime. Je noktomezo ŝi aŭdis foran fluton. "Tiu ludo similas al tiu de la bedaŭrata!" Dum ŝi tiel pensis, la sono proksimiĝis al la fenestro de ŝia ĉambro. "Malfermu!" Jen la voĉo de la mortinta edzo. Kun timo ŝi eksidis senbrue kaj elrigardis tra fendo de la fenestro. Jen tie staris la edzo mortinta. Li kantis lamente: Longe iris mi Trans la Monto de la Mort' Min afliktas nur: Vin neniam vidos mi Pro destino de la Sort' Li staris tute same, kiel en la pasintaj tagoj. Ŝi timis. Lia vesto ne estis ligita. Cetere la korpo fumis. Nenion ŝi diris pro timo. Li diris "Nature, ke vi timas min. Ĉar mia manko turmentadas vin, iel mi elpetis forpermeson kaj revenis. Ĉar vi tamen timas min, mi jam reiru. Sciu: Tri fojojn tage mi suferas pro fajro." Kaj li malaperis kvazaŭ forviŝita. Kvankam la edzino suspektis, ke tio estis nur sonĝo, tamen tio certe ne povas esti sonĝo. Kaj ŝi ĉiam miris pro la okazintaĵo. Tio pruvas, ke mortinto foje aperas tiel klara. Jen tiel oni rakontis al ni. *Yamato[jamato]: Nuna gubernio Nara. *Kawati[kaŭaĉi]: La orienta parto de nuna gubernio Oosaka. Yamato kaj Kawati estis najbaraj provincoj. |