|
今は昔の物語 第29巻 第18話 羅城門登上層見死人盗人語 (らせいもんの、うはこしにのぼりて、 しにんをみたるぬすびとのこと) 今は昔、摂津の国辺(わた)りより、盗みせむが為に京に上(のぼ)りける男の、日のいまだ明(あか)かりければ、羅城(らせい)門の下に立ち隠れて立てりけるに、朱雀(しゅじゃく)の方(かた)に人重(しげ)く行(ありき)ければ、人の静まるまでと思ひて、門の下に待ち立てりけるに、山城の方より人共の数(あまた)来たる音のしければ、「其れに見えじ」と思ひて、門の上層(うわこし)にやはら掻(かか)づり登りたりけるに、見れば火ほのかに燃(とも)したり。 盗人、怪(あや)しと思ひて連子(れんじ)より臨(のぞ)きければ、若き女の死にて臥したる有り。其の枕上(まくらがみ)に火を燃(とも)して、年いみじく老いたる嫗(おうな)の白髪(しらが)白きが、其の死人の枕上に居て、死人の髪をかなぐり抜き取る也けり。 盗人(ぬすびと)、此れを見るに心も得ねば、「此れはもし鬼にや有らむ」と思ひて怖(おそろ)しけれども、「もし死人にてもぞ有る。恐(おど)して試みむ」と思ひて、やはら戸を開きて、刀を抜きて、「己は、己は」と云ふて、走り寄りければ、嫗、手迷(まど)ひをして手を摺りて迷へば、盗人、「此は何ぞの嫗の、かくはし居たるぞ」と問ひければ、嫗、「己が主(あるじ)にておはしましつる人の失(う)せ給へるを、繚(あつか)ふ人の無ければ、かくて置きたてまつりたる也。其の御髪(みぐし)の長(たけ)に余りて長(なが)ければ、それを抜き取りて鬘(かずら)にせむとて抜く也。助け給へ」と云ひければ、盗人、死人の着たる衣(きぬ)と、嫗の着たる衣と、抜き取りてある髪とを奪ひ取りて、下(お)り走りて逃げて去にけり。 さて、其の上の層(こし)には死人の骸骨ぞ多かりける。死にたる人の葬(ほうぶり)などえせぬをば此の門の上にぞ置きける。 此の事は、其の盗人の人に語りけるを聞き継ぎて、かく語り伝へたるとや。 *芥川龍之介「羅生門」はこの作品に 取材。 *摂津: 現在の大阪府と兵庫県の一部 *羅生門: 平安京の中心を走る朱雀大路 の南端に立っていた。 *山城: 現在の京都府南部 *死人: 死人の幽霊は鬼などほど恐ろし くない、と考えられていた。 *手を摺る: 慈悲を請うしぐさ。 |
Antaŭ longa tempo n‐ro 18 el vol. 29 Supre de la Pordego Rasei ŝtelisto trovis kadavron tradukis: SIMATANI Takesi Antaŭ longa tempo el la provinco Settu venis ŝtelisto al Kioto. Ĉar la suno estis ankoraŭ en la ĉielo, li kaŝis sin ĉe la piedo de la Pordego Rasei. Multaj homoj iris sur la Strato Suzaku. Dum li tie atendis, ke la strato estu senhoma, de la direkto de Yamasiro aŭdiĝis bruo de multaj homoj. Por ke ili ne vidu lin, li grimpis la pordegon, kie li neatendite trovis lumeton. Li miris pro tio kaj enrigardis tra kradita fenestro. Juna virino kuŝis morta. Ĉe ŝia kapo brilis lumo kaj sidis tre maljuna kaj blankhara virino, kiu elŝiradis la harojn de la mortintino. La afero teruris la ŝteliston kaj li timis, ke la maljunulino estas demono. La maljunulino tamen ankaŭ povus esti mortintino, li pensis kaj provis timigi ŝin. Li malfermis la pordon kaj elingigis la glavon. "Hej, hej!" Kun krioj li alkuris al la maljunulino. Ŝi timis kaj kunpremis la manojn. Li demandis, kion ŝi faras ĉi tie. La maljunulino respondis: "Mia mastrino mortis kaj neniu volas entombigi la kadavron. Tial mi metis ŝin ĉi tie. Ĉar la haroj longas pli ol la staturo, mi volis elŝiri ilin kaj fari perukon. Ne mortigu min!" La ŝtelisto ravis la vestojn kaj de la mortinto kaj de la maljunulino kaj la elŝiritajn harojn. Poste li malsupreniris kaj forkuris. Tiutempe en la supra etaĝo de la pordego kuŝis multaj skeletoj. Kiam neniu povis entombigi mortinton, oni lasis la kadavron en la supra etaĝo de la pordego. Tion rakontis la ŝtelisto mem kaj aliaj rerakontis unu al la alia. Jen tiel oni rakontis al ni. *Tiu ĉi rakonto estas la fonto de Rasyômon far Akutagawa Ryûnosuke. *Settu: regiono en la nunaj gubernioj Oosaka kaj Hyôgo. *Pordego Rasei: pordego, kiu staris ĉe la suda fino de la ĉefa strato Suzaku. *Yamasiro: suda regiono en nuna gubernio Kioto *mortinto: Oni malpli timis fantomon de mortinto ol demonon k.a. *kunpremi manojn: gesto peti indulgon. |