仏師 Statu-metiisto

仏師         狂言記 巻三・十         登場人物: 田舎者、仏師 田舎者「罷出たるは、はるか遠国の者で   御ざる。仏法繁盛につき、一間四面の   光堂を建てて御ざるが、いまだ本尊が   御ざらぬ。都へ求めに上らふと存ずる。   まず、そろ参ろ。いゑ、程は参ら   ね共、はや都へ着て御ざる。仏師を存   ぜぬほどに、これから呼ばわりませう。   仏買いす、仏買を。」 仏師「罷出たるは、心もすぐにない物で   御ざる。さやうに御ざれば、渡世を送   ろふやうにも御ざらぬによつて、様を   変ゑて御ざる。何者にもさわたり、仕   合を直さうと存ずる。ゑ、田舎者が、   『仏を買を』と申。だうぞあれに、さ   わたつてみませうず。のふそこな人、   何をわつぱとおしやるぞ。」 田舎者「いや、田舎者で御ざるが、仏を   買いに上り、仏屋を存ぜいで、かやう   に申。」 仏師「はて、そなたは仕合なひとぢや。」 田舎者「ゑゝ。」 仏師「いや、仕合といふて、袖褄に付い   てある物ではない。それがしに会やつ   たが、仕合でおぢやる。」 田舎者「いや、それは何と。」 仏師「いや、それがしは、仏師でおぢや   る。」 田舎者「はあ、こりや仕合で御ざる。し   てこなたは、どの流れで御ざるぞ。」 仏師「されば、運慶、湛慶、安阿弥と   いふておぢやる。それがしは安阿弥で   おぢやる。」 田舎者「あゝ、聞およびました。して、   仏のでけあいが御ざるか。」 仏師「いや、先の望み次第に、作り   てやりまする。」 田舎者「あゝ、まことにかうも御ざろ。   して、仏は何がよう御ざりませうの。」 仏師「いや、堂は、どれほどにおぢやる   ぞ。」 田舎者「いや、一間四面の堂で御ざる。」 仏師「ああ、其儀ならば、身が立ている   ほどなが、よう御ざろ。」 田舎者「はあ、これほどなが、よう御ざ   ろ。」 仏師「して、仏は、どなたを作りませう   の。」 田舎者「されば何がよう御ざろの。」 仏師「あゝ、愛染を作りて進ぜう。」 田舎者「それは、どのやうな、仏で御ざ   る。」 仏師「まづ此やうにおぢやる。」(怒り顔) 田舎者「あゝ又、いやはや、そのやうな   こわい仏は、子共もおぢませうほどに、   だうぞ、余の仏を作りて下されい。」 仏師「ふん、心得て御ざる。現世後生を   護らしやる、文殊を作りて進ぜう。」 田舎者「はあ、それは一段よう御ざりま   せう。して又、代物はいかほどで御ざ   る。」 仏師「万疋で御ざる。」 田舎者「値はこぎりますまひ。いつごろ   でけませう。」 仏師「されば十年ばかりせずはでけます   まい。」 田舎者「はあ、いや、それほど待つ事は   なりませぬ。」 仏師「いや、その儀で御ざるならば、明   日でかして進ぜう。」 田舎者「いや、是は又、だうした事で御   ざる。」 仏師「いや、不審な御尤で御ざる。長ふ   申のは、それがし一人して刻もと存ず   る。又急ぎなれば、あまたの弟子が集   まつて、おみぐしを削り、御手を刻み、   衣のひだを取り、致すのをば、さてそ   れがしが、にかわをもつてひたと   付けますれば、時の間にでけまする。」 田舎者「はあ、かうも御ざろ、して、こ   なたのお宿はどこもとで御ざる。」 仏師「宿と申たと知らしやれますまひほ   どに、因幡堂の後堂で渡しませう。」 田舎者「ふん、是で請取ませう。さらば   。」 仏師「明日御ざれ。」 田舎者「心得まして御ざる。」(暫時退場) 仏師「まんまと仏は請け取りて御ざる。   それがしは楊枝一本、削た事が御ざら   ぬが、何とがな致さうぞ。あゝ、思ひ   付けました。それがしが仏の面を着て、   参らふと存ずる。よい時分にはひつ外   そうず。」(舞台の奥に座る)) 田舎者「(再登場)いや、もはや仏もでけ   ませうず。そろ参ろ。」 仏師「(立つ)ゑ、田舎人、御ざつたか。」 田舎者「中、仏はでけて御ざるか。」 仏師「中、でけました。あれに荒薦   がかけて御ざるほどに、そつと開けて、   まづでけを拝まつしやれい。」(走る） 田舎者「畏て御ざる。はあ、これは、は   あ、ころわいはよいが、まちつと、だ   うやら、お手元が悪い。直してもらお。   のふ、仏師殿。」 仏師「やつと。」(走り戻る) 田舎者「まちつと、お手元が、だうやら、   気に入りませぬほどに、あれを直して   くだされい。」 仏師「いゑ、にかわの干ぬうちは、好き   なやうにして進ぜう(仏像の場所へ行き   戻る)さ、行て拝ましやれい。」(走る) 田舎者「は、こゝな、仏師殿。」 仏師「やつと。」(走り戻る) 田舎者「あれは何とやら、物欲しさうに   御ざるほどに、直して下されい。」 仏師「心得ました。(仏像の場所へ行き   戻る)さ、来て拝ましやれい。」(走る) 田舎者「はあ、これも悪い。仏師、あれ   も悪御ざる。」(仏師走り戻る) 仏師「心得ました。(仏像の場所へ行き   戻る)さ、来て拝ましやれい。」(走る) 田舎者「はあ、これも悪い。是は仏師め   が、面を着てだますと見へました。の   ふ仏師、あれも悪う御ざるほどに、早   う直さつしやれい。」(仏師走り戻る) 仏師「心得ました(行き戻る)さ、来て拝   ましやれい。」(二人走る。仏の面横に) 田舎者「いや、こりや、仏師ではないか。   横着者、やるまいぞ。」(追い込む)

Statu‐metiisto               el "Kyôgenki" vol. 3. 10           tradukis Simatani takesi 2003 Provincano:Mi estas loĝanto de provinco   malproksima. Prosperas budhismo kaj   mi konstruis oran kapelon kun kennaj   flankoj. En ĝi ankoraŭ ne loĝas Budho.   Mi iru al Kioto kaj aĉetu statuon...Ha,   mi jam atingis la ĉefurbon.  Metiiston   mi ne konas. Mi voku: Statuon aĉetos,   Budhon mi aĉetos! Metiisto: Mi estas fripono en Kioto. Mi   neniam estis diligenta kaj  ne  povis   vivteni min.  Tial mi vestis min kiel   bonzo.    Mi provu ĉiun ajn ŝancon   por  gajni  feliĉon.  Jen  provincano   volas aĉeti budhanan statuon.  Mi iru   kaj trompu lin.  Bonan tagon, Sinjoro!    Kion vi krias laŭte en la strato? Provincano: Mi  estas  provincano  kaj   volas aĉeti statuon.    Ĉar mi konas   neniun metiiston, mi vokas tiel. Metiisto: Kiel bonŝanca vi estas! Provincano: Kial mi estas bonŝanca? Metiisto: Vi volas aĉeti statuon kaj vi   estas tre bonŝanca renkonti min ĉi   tie. Provincano: Kial bonŝanca renkonti vin? Metiisto: Mi ja estas metiisto, kiu faras   budhanan statuon. Provincano: Vere bonŝanca mi estas.   Al kiu skolo vi do apartenas? Metiisto: Estas Skoloj Unkei, Tankei   kaj Annami.  Mi apartenas al la skolo   de Annami. Provincano: Mi ja scias la skolon!  Ĉu   vi havas statuon jam elfaritan? Metiisto: Ne, mi ne havas!    Sed mi   faros laŭ via postulo. Provincano: Mi komprenis vin.    Kian   statuon vi proponas? Metiisto: Antaŭ ĉio diru  al  mi,  kiom   granda estas via kapelo? Provincano: Kvadrato kun kennaj flankoj. Metiisto: En tiu okazo mi proponu al vi   statuon tiel grandan kiel mi. Provincano: Certe estas deca tia grandeco   kiel vi. Metiisto: Kiun budhon vi volas havi kiel   statuon? Provincano: Kiu estas bona? Metiisto: Raganon mi faru por vi. Provincano: Kian  aspekton  havas  tiu   budho? Metiisto: Ĉi tian! (mienas kolera) Provincano: Ho, ve!  Tia terura budho   timigos la infanojn!    Mi petas fari   alian budhon. Metiisto: Konsentite! Mi faru Manĵusron,   kiu gardos vin en vivo kaj postmondo. Provincano: Ha, tiu bodisatvo tre plaĉis   al mi.    Kiom mi pagu al vi por la   statuo?  Metiisto: Volu pagi dek mil hikiojn. Provincano: Mi  pagos  sen  marĉando.   Kiam ĝi estos preta? Metiisto: Almenaŭ dek jarojn vi devos   atendi. Provincano: Ne!  Tiel  longe  mi  ne   povos atendi. Metiisto: Tiuokaze morgaŭ mi donos al   vi la statuon. Provincano: Kial tiel diferencas la tempo   por fari statuon? Metiisto: Ho, prava demando.    Longe   vi devos atendi,  se mi sola ĉizos la   tuton.    Mallonge, se  miaj  multaj   disĉiploj kunlaboros.    Unu ĉizos la   kapon, la alia faros manojn kaj la tria   pretigos plisojn de la robo.  Ĉiujn mi   kungluos kaj vi havos statuon. Provincano: Mi bone komprenis vin. Kie   estas via loĝejo? Metiisto: Certe vi ne konas la lokon.   Volu veni al la dorsa kapelo de Inaba. Provincano: Tie mi ricevos la statuon.   Ĝis la revido! Metiisto: Morgaŭ ni revidos! Provincano: Konsentite! Metiisto: Mi sukcesis gajni mendon de   statuo.  Mi tamen neniam ĉizis eĉ   dentopikilon.  Kiel mi faru?    Ha,   mi havas bonan ideon!  Mi iru kun   masko de budho.    Post la pago mi   kaptu ŝancon forkuri! Provincano: Mi esperas, ke jam la statuo   estas preta.  Mi iru senhaste. Metiisto: Ho, Provincano, bonvenon! Provincano: Bonan tagon!  Ĉu jam preta? Metiisto: Jes, la statuo estas preta.  Tie   en pajla mato. Volu iri kaj vidi.(ŝteliras   kaj surmetas maskon de Ksitigarbo) Provincano: Do mi iros kaj vidos...  Ho,   kvankam ĝustas la grandeco, la manoj   tamen  ne  estas  bonaj.  Mi  petu   reformi ilin.  Hej, Majstro!(reiras) M: Momenton!(demetas maskon k kuras) Provincano: Kvankam ĝustas la grandeco,   la manoj de la statuo tamen ne plaĉas   al mi.  Mi petus reformi ilin. Metiisto: Nenia problemo! Antaŭ ol gluo   malmoliĝos, mi povos reformi...(nekaŝe   iras k revenas)Volu iri kaj vidi!(kuras) Provincano: (iras)Hej, Majstro!(reiras) Metiisto: Momenton!(kuras) Provincano: Ĝi kvazaŭ almozpetas. Volu   reformi ankoraŭfoje. Metiisto: Mi komprenis vin...  (iras kaj   reiras)  Volu iri kaj vidi.(kuras) Provincano: (iras)  Ankoraŭ malbonaj!    Majstro!(reiras) ili ne plaĉas al mi! Metiisto: (kuras)Mi komprenis vin...(iras   kaj reiras) Volu iri kaj vidi.(kuras) Provincano: Ankoraŭ malbonaj! Mi vidas!   Mi estis trompita de la  metiisto kun   masko. Majstro!(reiras)Ili ne plaĉas al   mi!  Tuj venu kaj reformu ĝin.(kuras) Metiisto: Mi komprenis vin.(kuras. flanke   surmetas la maskon) Volu iri kaj vidi. Provincano: Vi estas la metiisto!    Kia   kanajlo!  Mi ne pardonos vin!